مسلمیه

آهِ من ، کاش رسد به محضرت ، کوفه میا

میدهم تو را قسم به مادرت  ، کوفه میا

مَردمی که نمکِ علی بُود در خونِشان ...

کینه دارند از تو و از پدرت  ، کوفه میا

نامه ها را تا زدند و عهد و پیمان شکنان ...

همه در فکرِ بُریدنِ سرت  ، کوفه میا

تا ز تیغ و نیزه و شمشیرهایِ کوفیان ...

پاره پاره نشده بال و پرت ... ، کوفه میا

حرمله ، تیرِ سه شعبه ، حنجرِ شیرخواره ات ... !

رحم کُن تو بر علیِّ اصغرت  ، کوفه میا

هر جوانی در خیالَش گوییا که میکِشد ...

نقشۀ قتلِ علیِّ اکبرت  ، کوفه میا

ماجراهایِ پس از عبّاس را مُرور کن

... تا نیفتاده ز پا ، دلاورت ... ، کوفه میا

بی وفایی جایِ خود ، صحبتِ بی حیایی اَست

رحم کُن مولایِ من بر خواهرت  ، کوفه میا !

پنجه ها ، در انتظارِ معجر و گوشواره هاست

لااقل با آن سه ساله دخترت  ، کوفه میا

تا که غارت نشود ای قافله سالارِ عشق ...

پیرهن و عمّامه و انگشترت  ، کوفه میا

                                                       ************