حماسه ي اربعين

هر كه از هر فرقه و مذهب و مَسلَك و مَرام ...
ميرود پياده از برايِ پابوسِ امام
بسته ام بارِ سفر تا بِرَوم به كربلا ...
پا به پايِ وبلاگاربعينکلمهي ها ؛ به قصدِ يك سلام
خاكِ پايِ زائرانَش خارِ چشمِ دشمن است
نعره ي ( لبَّيكَ يا حسين )، تيغِ در نيام
ميرِسد روزي كه با نابوديِ آلِ سعود...
ميرويم پياده سويِ حَرم ِ چهار امام
                    - - - -
موكبِ ايرانيان ، با قيل و قال و زَرق و بَرق ...
موكبِ عراقيان، در سادِگي ، ختمِ كلام!
هر كسي كه رفته ميداند كه از اهلِ عراق ...
زائرِ خسته نمي بيند به غير از احترام
جان فدايِ آن برادر كه سرَش بر نيزه شد
جان فدايِ خواهري كه احترامَش شد حَرام
زينبِ كُبري كُجا و كوفه و شامِ خراب
زينبِ كُبري كجا ، مَلَاءِ عام و اِزدحام
جان فدايِ دختري كه با سرِ بُريده گفت ...
بوده ام با عمّه جان ... انگشتْ نَمايِ خاص و عام