شهادت امام حسن مجتبي (ع)

پاره  جگر  هستم  و  آهم  پُرْ  شراره

در  كوچه  جان  دادم  و  ميميرم  دوباره

حتّي  ميانِ  خانهي  خود  هم  غريبم

دارم  دلي  پُرْ  درد  و  چشمي  پُرْ  ستاره

ديدم  كه  زهرا  مادرِ  من  بر  زمين  خورد

ديدم  به  رويِ  خاكها  يك  گوشواره

اي  وايِ  من  كه  خواهرِ  مظلومهي  من ...

بر  پاره  هايِ  جگرم  دارد  نظاره !

بارِ  سفر  بستم  ولي  اين  دَمِ  آخر ...

هستم  به  يادِ  زينب  و  لباسِ  پاره

هستم  به  يادِ  خواهرِ  انگشتنمايم

هستم  به  يادِ  كوچهْبازار  و  اشاره !

در  لحظهي  جان  دادنم  ؛  بالبِ  تشنه ...

در  قابِ  ديده  دارم  عكسِ  شيرخواره !