حضرت مسلم (ع)

سویِ این دیارِ پُر مَحَن ، میا                 

  " جانِ من " ...  به کوفه جانِ من ، میا

با اشاره گویم ای سالارِ من ... :         

           سویِ این کوفه "تو بی کفن " ، میا

بینِ این جماعتِ پیمان شکن ...      

            روضه ها  هست " کَمَرشکن " ، میا

سویِ این راهزنانِ بی حیا          

        سویِ این مَردمِ بد دهَن ، میا

تا که آن رقیّۀ سه ساله ات ...   

                نشده شبیـهِ پیرِزن ، میا

سویِ این نامردهای نانجیب ...

التماست میکنم ، با " زن " ، میا

****

حضرت مسلم (ع) :

فکرِ مشکِ آب و ... آب آور ، کُن و ... بعداً بیا    

کوله بارَت را پُر از معجر ، کُن و ... بعداً بیا

با وجودِ اینهمه نیزه و تیر و خنجــر ...

فکرِ قتلِ آلِ پیغمبر کُن و ... بعداً بیا

حرمله آمده اینجا ، پس تو را جانِ رُباب ...

فکرِ تیر و حنجرِ اصغر کُن و ... بعداً بیا

چشمهایِ کوفیان شور است و قبل از حرِکت ...

فکرِ قدّ و قامتِ اکبر کُن و ... بعداً بیا

کوفه در فکرِ پذیرایی ولی با لگد است ... !

چاره ای برایِ آن دُختـرکُن و ... بعداً بیا

کوفیان ، نامرد و نانجیب و پیمان شکنند

فکرِ این کوفیِ خیره سر کُن و ... بعداً بیا

راه بندان میشود بر دیدن ناموسِ تو ... !

خواهرت را ایمن از مَعبر  کُن و ... بعداً بیا

*****