اي سوز و سازِ عشق ، نوايي به ما بده
در صحنِ با صفات ، صفايي به ما بده
بيمارِ عشقِ تو هستيم ؛ أيها الطبيب ...
جانِ جوادِ خويش ؛ دوايي به ما بده
روزِ زيارتِ مخصوصه ي خودَت ...
آغوش ، وا كُن و جايي به ما بده
بر رشته هايِ پنجره فولادتان قسم ...
آقا ... عرفه ، كرب و بلايي به ما بده
قبل از محرّمِ اربابِ بي كفن ...
سهميهي " امامْ رضايي " به ما بده
توفيقِ نوكري و گدايي ؛ به جايِ خود ...
پيراهن و شالِ عزايي به ما بده
درهر فرارِ روضه ي جدّتان حسين ...
چشمِ پُرْ آب و حال و هوايي به ما بده :
... والشمرُجالسٌ ... سرِ او را بُريد و رفت
فريادِ مادرِ او را شنيد و رفت !
دستي ، به معجرِ خواهر ؛ كشيد و رفت !
دستي ، دو گوشواره ي دختر ؛ كشيد و رفت !