زيارت مخصوصه

هوايِ  كربلا  كردم، درآوردم  سر از مشهد

دوباره  سَمتِ  ششگوشه  ؛زدم  بال و پَر از مشهد

به  سر  دارم  هوايِ  حج؛  چهدلتنگم  برايِ  حج

برايِ  من  كه  جاماندم؛  چه  جايي  بهتر از  مشهد

گرهْ  بر  كارْ  تا اُفتاد  ... برو  تا  پنجره  فولاد 

بهخاطردارم  اينها را  ...  زحرفِ  مادر  از  مشهد

به  سلطانم  بدهكارم  ؛  به  دربارش  گرفتارم

هزاران  خاطره  دارم  ؛  ز  دوشِ  پدر  از مشهد

قسم  بر  خاكِ  آن  مرقد ... قسم  بر  پرچمِ  گنبد ...

نديدم  من  در  اين  دنيا  ؛  تماشايي  تر  از  مشهد

به  اشكِ  حضرتِ  زهرا  ؛  به  آهِ  زينبِ  كبري ...

نرفتم  دستِ  خالي  من  ؛به  قلبِ  مُضطَر  ازمشهد

پسازساختِ  بقيع؛ايكاش ... به آن وادي  شود عازم ...

هزاران "  زائر  وخادم "   ،وَصدها " كفتر " از مشهد

هميشه  غرقِ  در  باور ...  ز  دستِ  حضرتِ  سَرور ...

شده  سوغاتِ  اين نوكر ... همين چَشمِ تَر از مشهد

گرفتم  هرچه  دارم  را؛  گرفتم شالِ ماتم را

گرفتممن " مُحرّم " را،   ز لطفِ دلبر از مشهد

دَمِ  نوحهي  اصغر را ... غمِ  عباس و اكبر را ...

تَبِ خلخال و معجر را ... گرفتم  يكسر  از  مشهد

*********