مبعث

جبرييل آمده در غار حرا
بر لبش گل كرده پيغام _ خدا
آسمانها و زمين شد با صفا
بانگ _ إقرأ پر شده در همه جا
لرزه افتاده به جان_ مصطفي
... كه شده حضرت ختم الأنبياء
گفت جبريل : اي رسول_ دو سرا
اي حسابت از همه عالم جدا
غم مخور ؛ در اين ره_ بي انتها ...
يك خديجه داري و يك مرتضي
... همه ي خلقت ميان_ مشت_ تست
حق به پيش_ روي و حيدر پشت_ تست

----------
خيز و بر بام_ فلك پرچم بزن
بر دل_ هر اهل_ دل ، علم بزن
رنگ پاكي ، بر   گ_ل_ آدم بزن
از خداي بي قرينه دم بزن
نمكي بر سفره ي عالم بزن
در كتاب_ عاشقي قلم بزن
اين بساط_ ظلم_ را برهم بزن
بر درخت_ بولهب ها ، سم بزن
بر زمين ، قرآن به كف ، قدم بزن
مكتب _ اسلام را رقم بزن
جاي_ دفن_ دختران_ بي پناه ...
تو بده آموزش _ دفن_ گناه

----------
اي يتيم آمنه ؛ باباي _ عشق
اي مزارت گنبد الخضراي _ عشق
پدر_ معنوي_ مولاي_ عشق
يا محمد (ص) يا أب الزهراي_ عشق
اي ميان_ أنبياء ؛ آقاي_ عشق
اي صفاي عشق اي مناي عشق
ابتداي عشق انتهاي عشق
اي قنوت_ سبز_ ربناي_ عشق
اي رسول الله_ بي همتاي_ عشق
اي پدربزرگ_ كربلاي_ عشق
شب مبعث ، مشهد الرضايي ام
شام مبعث_ تو كربلايي ام !

----------
بوي رحمت ميدهد نبوتت
چه جهاني ؛ ميشود رسالتت
قابل_ تغيير نباشد سنتت
جان فداي_ دين_ با اصالتت
مظهر_ عدل_ خدا ؛ عدالتت
ميكند خداي_ تو ، حمايتت
هركه شد لبريز_ جام_ بعثتت ...
ميشود بسته به دام_ عترتت
سربلند_ كل_ عالم امتت
مهدي زهرا ، دوام_ نهضتت
آنچه در باور_ شيعه ها بود ...
بعثت و غدير و عاشورا بود

----------
دل مقيم_ كاروان_ دلبر است
دلبر از عالم سر اما بي سر است
كاروانسالار ، محو_ خواهر است
بر سر_ دوش_ عمو يك دختر است
بين_ گهواره علي_ اصغر است
حضرت_ قاسم ، كنار_ اكبر است
دشمن_ اين كاروان ، غارتگر است
ميهمان داري شان با خنجر است
كار_شان فقط شكار_ معجر است
فكر_شان "گوشواره و انگشتر" است
شام_ مبعث ابتداي_ ماجراست !
ابتداي_ ماجراي_ كربلاست!
**********