اي دل بيا خاكِ غريبي را به سر كن
از داغِ مولا پيرْهنِ مشكي به بر كن
مظلومِ اين جغرافيا شده كفن پوش
اي دل بسوز و عالمي را پر شرر كن
اي دل بگو با حضرتِ حيدر كه ديگر ...
شب را بدونِ غمِ فاطمه ، سحر كن
راحت شدي يا مرتضي از دردِ ناموس
ديگر فراموشْ آن غمِ ديوار و در كن
اي دل بگو با كودكِ يتيمِ كوفه ...
فردا ز قتلِ طفلِ شيرخواره ، حذر كن
اي كودكِ نان و نمك خورده ي حيدر ...
از زدنِ رقيه اش ؛ صرف نظر كن
اي دل بگو با كوفه ، از برايِ زينب ...
ديگر تو كمتر آرزوىِ دردِسر كن
اي دل بگو با زينب او كه پس از اين ...
با احتياط از كوچه ي كوفه گذر كن
اي دل بگو با چشمِ نامحرمِ كوفه ...
كمتر به معجريِ زينب نظر كن
برچسب : نویسنده : st69a بازدید : 126