فاطميه

ساخت وبلاگ

مدينه هستيِ من را نظَر زد

سقيفه ناگهان از كوچه سر زد

حرامي، لگدي محكم به در زد

وَ زهراىِ مرا چهل نفر زد

دو دستم بسته ، حال من چه بد شد

چهِل تَن از روي فاطمه رد شد

خودم ديدم كه يارم مشت ميخورْد

به روي او چهار انگشت ميخورد

گهي از پيش و گه از پشت ميخورد

لگدهايي به قصدِ كُشت ميخورد

امان از قنفذ و جُرمِ گَزافَش ...

كه زد فاطمه ام را با غلافش

نخ و سوزن گرفته ، پر بدوزد

اگر شد پيرهن و معجر بدوزد

كفن، بهرِ شهِ بي سر بدوزد

وَ معجر بهرِ اين دختر بدوزد

الهي پيرْهن از تن در نيايد ...

سوىِ زينب دو صد لشگر نيايد

رسد روزيكه گيسو ميكشند و

ز دخترها النگو ميكشند و

ميانِ خيمه چاقو ميكشند و

نواميسم به هر سو ميكشند و

رقيه جانِمان با آن عزيزي ...

مهيا ميشود بهرِ كنيزي

+ نوشته شده در  چهارشنبه نهم آذر ۱۴۰۱ساعت 18:51&nbsp توسط سعید تاجیک  | 

دل نوشته های سعید تاجیک...
ما را در سایت دل نوشته های سعید تاجیک دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : st69a بازدید : 96 تاريخ : جمعه 11 آذر 1401 ساعت: 20:18