ولادت امیرالمومنین علی (ع)

اي شروعِ هر شروعي را شروع
وي طلوعِ هر طلوعي را طلوع
اي ( قصيده ي ) پُر از ( ايجازِ ) عشق 
يا علي اي نقطه ي آغازِ عشق
اي اَبرمَردِ حماسه سازِ عشق
اي سراپايِ تو مرآتِ خدا
جلوه ي بي بَدَلِ ذاتِ خدا
اي شُكوهِ بي نهايت ، يا علي
اي شناسنامه ي خلقَت ، يا علي
اي ( رئيسِ دفترِ ) پروردِگار
اي تو گَردانَنده ي اين روزِگار
اي نَمازِ عدل و ميزانِ خدا
باءِ بسمِ اللهِ قرآنِ خدا
لَنگرِ عرشي و سُكّانِ فَلك
پدرِ خاكي و اركانِ فَلك
كعبه در كويِ تو دارد اعتكاف
قبله در صحنِ تو در حالِ طواف
جود و احسان ؛ عادتِ هر روزه ات
آسمان ؛ انگشترِ فيروزه ات
بويِ جنّت مي رسد از عطرِ تو
همه ي خلقت به زيرِ چَترِ تو
با تو پيدا شده اَبعادِ مَكان
با تو تنظيم شده ساعتِ زمان
همه ي قرآن بُود تَلميحِ تو
هر ستاره دانه ي تَسبيحِ تو
از همان روزِ ازل روزِ نُخُست ...
شك ندارم كز همان روزِ نُخُست ...
آفرينش را تو مي كردي دُرُست
حضرتِ حق ، احترامَت كرده است ...
كُلّ هستي را به نامَت كرده است
عرشيان ، گوشه نشينِ حَرمت
فرشيان ، سايه نشينِ عَلَمت
آسِمان و نُه فَلك ؛ اُستانِ تو
اين زمين ؛ در حُكمِ شهرِستانِ تو
پادِشاهِ همنشين با رعيَتي
عالِ أعلا و أعلي حضرتي
رقصِ شمشيرِ تو طوفان آفرين
تيرِ مُژگانِ تو باران آفرين
هر پيمبري ؛ زمين خورده ي تو
مَلَكُ الموت بُود مُرده ي تو
نيست شعري دَرخورِ تعريفِ تو
نَبُود هيچ كسي حريفِ تو
نانِ ميكاييل ، بي تو آجُر است
زينبَت ، حيدرِ زيرِ چادُر است 
همه ذرّات ، زيرِ دِينِ تو 
كشتيِ نجاتِ ما ، حسينِ تو
مجتبايَت مَظهرِ احساسِ تو
زورِ بازويِ تو در عبّاسِ تو
هست عالَم نوكرِ قنبرِ تو
هست ناموسِ خدا ، همسرِ تو
خانه ي كوچكِ تو ؛ بيتُ الشَّرَف 
مركزِ دنياست ، ايوانِ نَجَف
اهلِ يثرب ، قدرِ تو نشناختند
بر جسارت به شما پرداخنند
دستِ حق هستي و دستَت بسته شد
چقَدَر بد حُرمتَت شكسته شد
نانَجيبان به غرورَت پا زدند
بينِ كوچه همسرِ تو را زدند
تا به اوجِ فَلك افسوسِ تو رفت ...!
بر سرِ بازار ! ناموسِ تو رفت
ظلمِ يثرب ، كربلا تكرار شد
( هر چه شد بينِ در و ديوار شد )