شب ٢٣ رمضان

شب بیست و سوم ( شب سوم مولا ) :

خاكِ  پايِ  تو  بهشتِ  ديگر  است
نجفت  قبله  ي  اهلِ  باور  است
به  خداييّ  تو  ميكُند  يقين ...
هر  كه  از  حقيقتَت با خبر  است
ذوالفقارَت یا علی  ،  به  جايِ  خود ...
تيغِ  ابرويت  حريفِ  لشگر  است
از  نجف  تا  كربلا  ،  در  اربعين  ...
ذكرِ  ما  (  يا فاطمه  ،  يا  حيدر  )  است
از  غمِ  يارِ  كمرْ  شكسته  ات  ...
تا  قيامت  دستِ  تو  بر  كمر  است
( ابنِ  مُلجم  )  زد  ولي  قاتلِ  تو  ...
تيزيِ  مسمار  و  ديوار  و در  است
بهترين  مصداقِ  كينه  ي  علي ...
عليْ  اكبر  و  عليّ ِ  اصغر  است
هر  كه  در  آلِ  علي  ؛  فاطمه  شد  ...
بيشتر  از  همه  ،  خونين  جگر  است
سندِ  مستندِ  اين  ادّعا  ...
دخترِ  سه  ساله  ي  بي  معجر  است
دختري  كه  قامتش  از  قامتِ  ...
چكمه  ي  حراميان  ؛  كوچكتر  است
دختري  كه  بر  تمامِ  پيكرش  ...
جايِ  مُشت  و  لگدِ  صد  نَفَر  است !
دختري  كه  بود  عزيز  و  شد  كنيز  ...
چون  عمو  عبّاسِ  او  ؛  در  سفر  است !!!