دل نوشته های سعید تاجیک

دل نوشته های سعید تاجیک...

سلام اي نقطه ي پرگارِ هستيسلام اي گرميِ بازارِ هستيسلام اي نمكِ بزمِ رسالتسلام اي نُقلِ مجلسِ نبوّتتو هستي سفره دارِ دينِ اسلامتويي بُنيانگذارِ دينِ اسلامشروعِ عشقي و پايانِ عشقييگانه صاحبِ قرآنِ عشقيتويي سر لوحه ي يكتاپرستيتويي شيرازه ي ديوانِ هستيبه تارِ مويِ تو يوسُف دخيل استبرادرْ خوانده ي تو جبرييل استبه رويِ حلقه ي هستي ؛ نگينيتو اُلگويِ اميرَالمؤمنينيعَبايت جانمازِ عرشيان استمَزارت سجده گاهِ فَرشيان استتو مَعروفي ميانِ آسِمان ها كه هستي پدرِ حضرتِ زهرابه غير از تو كه ألحق بي قريني ...كه دارد مِثلِ حيدر ، جانشيني !؟ميانِ أنبياء ، تو نورِ عينيكه جدّ حَسَنِين و زينَبِينيتو ضربُ المَثَلِ پيغمبراني ...كه جدّ مهديِ صاحبْ زمانيچنان كه مكتبِ تو تا ندارد ...رييسِ مذهبِ تو تا نداردفَلك زيرِ پَرِ جعفرِ صادقمَلك مُستَمِعِ منبرِ صادقتمامِ دينِ تو مديونِ صادقخدايِ تو بُود ممنونِ صادقز ( قالَ الصّادق ) إحيا شده اسلامز نامِ او مُداوا شده اسلامبُوَد او باعثِ عزّتِ شيعهبُوَد او بانيِ هيئتِ شيعهكلامِ او سراسر شور و شين استكلاسِ او پُر از يادِ حسين استمسيرِ روضه اش خورده به زهراشده او وارثِ غربتِ مولاگُريزِ روضه اش خورده به زينبدَويده چون رقيّه ! پىِ مَركب + نوشته شده در  جمعه هفتم مهر ۱۴۰۲ساعت 21:26&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...ادامه مطلب

آمدی تا که بگویی به همه ...دستگیرِ همه بودن ؛ زیباستنبیَ الله زیاد است ، ولی ...پدرِ فاطمه بودن ؛ زیباست + نوشته شده در  شنبه هشتم مهر ۱۴۰۲ساعت 17:52&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...ادامه مطلب

دل نوشته های سعید تاجیک...

يا امام حسن(ع):سلمانِ حسينيم و مسلمانِ حسن جانبى تابِ حسينيم و پريشانِ حسن جاندر دامِ حسينيم و گرفتارِ أبالفضلحيرانِ حسينيم و غزلخوانِ حسن جانهستيم سرِ سفره ى اربابِ دو عالَم ...ما ريزه خورِ سفره ى احسانِ حسن جاندر كُنگره ى عشقِ حسينى شده تصويبهر سينه زنى هست به قربانِ حسن جانمانندِ حريمِ حرمِ ضامنِ آهو ...بايد كه بسازيم شبستانِ حسن جانيك عمر به يادِ روضه ى كوچه و سيلى ...هستيم دل آشفته و گريانِ حسن جان + نوشته شده در  سه شنبه بیست و یکم شهریور ۱۴۰۲ساعت 19:51&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...ادامه مطلب

سهم من از کرببلا، دائم فِراق استیک قابِ عکسی که به دیوارِ اتاق استاین اربعین هم قسمتم نشد بیایمبیچاره این دل که سراسر اشتیاق استمرغِ دلِ جامانده ى حسرتْ كِشِ من …در حسرت پروازِ ايران و عراق استگویا که این جاماندن من با رقیّه …در دفترِ تقدیرم حُسنِ اتّفاق است(با زينب و سكينه و رباب و سجّاد…در علقمه بازارِ اشك و روضه، داغ است) + نوشته شده در  سه شنبه چهاردهم شهریور ۱۴۰۲ساعت 16:35&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...ادامه مطلب

گرچه گذشت خيلى زود، اين اوّلين زيارتچه خوب و دلنشين بود، اين اوّلين زيارتنميره از خاطرم، قدم قدم تا حرمشمارشِ هر عمود، اين اوّلين زيارتيه حسّ موندِگاره، اين اوّلين زيارتتولّدِ دوباره، اين اوّلين زيارتبا مددِ ثارالله، هر اربعين ايشااللهمنو حرم مياره، اين اوّلين زيارت + نوشته شده در  جمعه هفدهم شهریور ۱۴۰۲ساعت 1:40&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...ادامه مطلب

مستِ مستم از مِیِ خُمِّ غدیربر لبم زمزمه ى نعمَ الأميردل­ به دریا می­ زنم ؛ با ذکرِهو ...می خورَم با یک نَفَس مِی تا گلورقصِ مستی می­ کُنَم بی­ واهمه ...چون شده حیدر ، امامِ فاطمهدر دلم سیمایِ دلبر می­ کِشَمتا فَراسویِ جُنون پَر می­ کِشَممی­ زَنَم نعره به آوایِ جَـلی :مَنصَبَت بادا مبارک ، یاعلی مست و درویش و قَلَندَر پیشه­ اَمافتخارم بَس که حیــدر پیشه­ اَمباده ­نـــوشِ بادۀ آگــاهی­ اَمتا نفس دارم ، علی­ اللّــهی­ اَمسجده بر محرابِ ابرو می کُنَمسویِ درگاهِ علی ، رو می کُنَمهمچو مجنون قصدِ لیلا می کُنَمچون گـــدا او را تمنّا می کُنَمبا زبانِ عاشقی ، می­ خوانَمَشبا همهْ نالایقی ، می­ خوانَمَشگویَم ای معنــایِ مِفتاحُ­ الفَرَجیاعلی ای صاحِبِ شمشیرِ کَجیاعلی ای سوز و سازِ فاطمهای عبایَت جانمـــازِ فاطمهای سر زُلفِ تو صَد حَبلُ­ المَتینقبـلۀ قبـله ، خـداونـدِ زَمیـنرمزِ دین و همۀ ایمان توییشَک ندارم ، همۀ قرآن توییشاهکارِ خالقِ دُنیا توییجانشینِ خَتمُ­ الانبیاء توییجانِ زهرا ؛ فارغ از هستَم نَمابر درِ میخــانه پابَستَــم نَمـا حضرتِ خورشید ، ای ابرِ بهاربر کویرِ قلبِ من قَدری بِباردر غدیرَت ، نینوایی کُن مرا( اربعين ، كرببلايى كُن مرا )كُن عنايتى كه بيمارَت شومساكنِ كوىِ علمدارَت شومخرجِ اشك و شور و شينم را بِدهاذنِ روضه ى حسينم را بِده + نوشته شده در  سه شنبه سیزدهم تیر ۱۴۰۲ساعت 19:58&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...ادامه مطلب

راهي شده با جگري آتش گرفتهساقي به سويِ كوثري آتش گرفتهدختر كنارِ بسترِ بابايِ مظلوم ...افتاده يادِ مادري آتش گرفتهزينب به رويِ او كشيده چادري كه ...خاكي شده پُشتِ دري آتش گرفتهمولا به عبّاس و حسين و حسنَش گفت ...از حنجر و بال و پري آتش گرفتهگفته برايِ حسن و حسين و عبّاس ...از ماجرايِ خواهري آتش گرفتهگفته ز گوشواره و خلخال و النگوگفته ز صيدِ مَعجري آتش گرفتهگفته ز مُشت و لگد و سيلي و شلاّقگفته ز مويِ دختري آتش گرفته + نوشته شده در  سه شنبه بیست و دوم فروردین ۱۴۰۲ساعت 16:59&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...ادامه مطلب

اي كه از زخمِ سرِ تو خونِ غم مي ريزداز تماشايِ تو هر بار ، دلَم مي ريزدچه به روزِ سرِ تو آمده اي تاجِ سرَم ...كه طبيب از ديدنِ سرَت به هم مي ريزد !؟شك ندارم اي پدر كه در كنارِ بسترَت ...اشكِ خون از ديدِگانِ مادرم مي ريزدكربلا زنده شده در نَظَرَم ! مي بينم ...خون ز پا تا به سرِ برادم مي ريزد !از همين حالا دلِ زينب گواهي مي دهد ...ترسِ نامَحرم پس از يَلِ حرم ، مي ريزد !نَه تو هستي نَه أبالفضل و حسين و حَسنم ...كه عدو برايِ معجر ! به سرَم مي ريزد + نوشته شده در  سه شنبه بیست و دوم فروردین ۱۴۰۲ساعت 17:0&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...ادامه مطلب